Seni Kaybetmedik Güzel İnsan, Bilakis Kazandık…
Güzel insan, değerli insan, merhametli insan… İnsan gibi insan.
Dünden bu yana içimde yankılanan tek bir soru var: “İsmail bana ne demek istedi?”
Ve senin o ansızın gidişinle beraber, bir şimşek çaktı içimde.
Meğer sen sessizce, usulca vedanı etmişsin bana.
Demişsin ki:
“Adil, benden bu kadar… Ben gidiyorum… Hadi bana eyvallah.”
Şimdi çok daha iyi anlıyorum.
Son konuşmamızda neden bu kadar derin, neden bu kadar içten konuştuğunu ve ban…
Neden ailemden, özel durumlarımdan, bu hayata bakışımdan ve hatta köpeğimden söz ettiğini…
Ve neden her kelimen birer nasihat gibi içime işlediğini…
Olmadı İsmail abim… Gerçekten olmadı.
Bizi böyle bırakmamalıydın.
Biz seninle Kriptolink’i kurarken, bu ihtimal hiç yoktu hesapta.
Biz insanlara hizmet edecektik.
Bilgimizin zekatını vererek, bu acımasız piyasada mazlumların sesi olacaktık.
Bilgisizliği istismar edenlere karşı duracaktık.
Seninle hayallerimiz vardı.
Şimdi, belki fiziken yanımda değilsin ama ben biliyorum:
Sen hâlâ buradasın.
Bu mücadelede, bu yolda, bu davada kalbimizde yaşamaya devam edeceksin.
İsmail Uğurlu’yu kaybetmedik.
Bilakis, onu kazandık.
Gönlümüzde öyle sağlam bir yer edindin ki, hiçbir zaman silinmeyecek.
Senin gibi kıymetli bir insanı tanımış olmak, en büyük kazançlarımızdan biri oldu.
Biz senden razıydık.
Allah da senden razı olsun.
Ruhun şâd, mekânın cennet olsun güzel insan…
Seni sevgiyle, özlemle, dualarla anıyorum.
Hakkını helal et…
